Το αυξημένο ουρικό οξύ (υπερουριχαιμία) μπορεί να οδηγήσει σε ουρική αρθρίτιδα (φλεγμονή των αρθρώσεων) και παθήσεις των νεφρών, όπως πέτρες στα νεφρά και νεφρική ανεπάρκεια. Οι παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν το ουρικό οξύ είναι η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, η λήψη διουρητικών φαρμάκων, η λήψη ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων, η παχυσαρκία, προβλήματα του θυρεοειδούς αδένα, η νεφρική ανεπάρκεια και η ψωρίαση. Κοινός παρονομαστής στα προβλήματα ουρικού οξέος είναι η διατροφή που είναι πλούσια σε πουρίνες.
Η απώλεια βάρους από μόνη της φαίνεται ότι βοηθάει στην αντιμετώπιση της υπερουριχαιμίας. Το υπερβολικό σωματικό βάρος αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας και η απώλεια βάρους μειώνει τον κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας. Η απώλεια βάρους μειώνει επίσης τη συνολική πίεση στις αρθρώσεις. Η κατανάλωση σύνθετων υδατανθράκων (φρούτα, λαχανικά και δημητριακά ολικής αλέσεως) και η αποφυγή τροφών όπως άσπρο ψωμί, κέικ, γλυκά, ζαχαρούχα ποτά και προϊόντα με σιρόπι καλαμποκιού υψηλής φρουκτόζης συστήνονται σε ασθενείς με αυξημένες τιμές ουρικού οξέος. Τέλος, η αύξηση στην κατανάλωση νερού και η μείωση των κορεσμένων λιπαρών έχουν συνδεθεί με λιγότερες εξάρσεις ουρικής αρθρίτιδας.
